۲۷ دی ۹۱ ، ۲۳:۵۳
2
جالب تر از همه هم این ست که اینجور آدم ها نه قبول می کنند اشتباه کرده اندو نه حرف درست دیگران را وقعی می نهند (اوهوع).
کم نیستند از این دست دورو اطرافم. وقت هایی که با حضرت " آیدی حقیقی" راجع بهشان گفتمان ( بخوانید غیبت) می کنم پیشنهاد اصلحش این است که سکوت باید کرد در برابر اینجور آدم ها اما پایش که می افتدخودش سکوت نمی کند و به قول یکی از همان جور آدم ها عمامه به دندان می پرد روی منبر. _البته آیدی حقیقی ما آخوند نیست گرچه "من جانش" اخوند زاده ست اما هیچکس نمی داند حتا خودش_
از یک طرف جواب ندادن بهشان اینجور غیبت کردن ها _ بخوانید درد دل_ را می اورد و از یک طرف جواب دادن برگزاری مجلس ختم ِ شانیت و ابهت و تشخصت را.
۹۱/۱۰/۲۷